بخاطر همسایه های ک.و.ن.ی . دشمنِ دوست نما، حتا یه روز نمیتونه تنهام بذاره تو خونه.. همش نگرانِ
گربه صفت که میگن همینه، هر روز باهاشون برخورد دارم... هر چی خوبی میکنی، هر چی کاری به کارشون نداری... ک. ت. م
+نوشته بیا تلگرام، بگم بمیری خوبه؟ نه! به همین نیت سکوت میکنم.
اندکی صبر، سحر نزدیک است... یادم باشه بعدا شعر کاملشو بخونم.
ب.ن: سکوتم خیلی طولانی نبود.. نه که نتونم. تونستم بارها.. منتهی کیف میکنم از تحقیر کردنش. ولی خب کیه که ندونه به ضرر خودمِ. انگار که زهر بخوری واسه آزردن دیگران. میشه؟
خدایا نگاه لطفا